لیکوال:محمدناصرحلیمي
قرآن «نَبَأ الْمُرْسَلِين» دی
د بشر له فردي او اجتماعي ژوند څخه
د فساد او بې نظميو ورک کول، د فقر د ټغر ټولول
او د رنځونو درملنه د درملولو اغېزمنه تګلار او
حکیمانه کړنلار د پېغمبرانو په ژوند کې په هسکه محسوسه بڼه په قرآن کريم کې د
ميداني څېړنې او ارزونې به بڼه په استنساجي توګه لوستل کېږي.
پېغمبران علیهم السلام سپېڅليو
عواطفو، د لوړو ذکاوتونو او تطبقي حکمتونو خاوندان وو.
دومره پاک او پیاوړي وو چې الله
تعالی ورباندې بشري پرګنو ته د اسماني وحې د رسونې اعتماد کړی دی. هر پېغمبر د ځانګړو فسادونو د له منځه وړلو او اصلاحاتو راوستو لپاره دسپېڅلي تشکيل له
لارې عالمانه، منتج، جرأتمندانه او منتج کار کړی.
یوسف علیه السلام حکومتي اقتصادي اصلاحات او په چارواکو کې اخلاقي مواصفات راوستل.
داؤد علیه السلام، حکومت د خلکو داسې خادم کړ، چې د شپانه، بزګر
او مېرمنو شخړې هم پکې هوارېدې.
سلېمان عليه السلام
د بشري او طبعي سرچينو په وده، کارنده او سمبالنه کې دومره ګټور فعاليت او اغېزمن
نقش ولاره چې مېږيانو ته رسيدګي
او د مرغانو له وړتياو ګټه پورته کړه.
شعيب عليه السلام د لوټمار قوم مخه ونيوله او مظلوم ولسونه
يې ترې وژغورل.
هود او صالح علي السلام د خپل قوم جسماني قوت داسې سمبالاوه،
چې نور ولسونه ترې ونه ځپل شي ؛ بلکې د مظلومو ولسونو لپاره د پالنې، پرمختيا، خير او برکت مرجع شي.
د هغوی کاري تګلار، فردي ځانګړنې، د تشکیلاتي ټیم ځانګړتیاوې او له مخالفینو سره چار چلن له خلکو پټ و، الله تعالی موږ ته ځکه را ښکاره کړل چې له دوی يې زده او
بيا خپل ځان خپلې ټولنې او وګړي ورباندې اصلاح، پیاوړي او منظم کړو.
د دوی تجربې پخې، په زړه پورې، پايلنې، حکیمانه، طبیعي او د تقلید وړ وې.
«لَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَى
مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ
الله وَلَقَدْ جَآءَكَ مِنْ نَبَإِ الْمُرْسَلِينَ».[1]
(له تانه مخكې هم ډېر پېغمبران پر درواغو تورن شوي دي،، خو هغوى پر هغه دروغجن ګڼلو او پر هغو
ور رسېدلو كړاوونو صبر وكړ، تر دې چې زموږ مرسته ور
ورسېده. د الله تعالی د خبرو د بدلولو وس په هېچا كې
نشته او د مخكېنېو
پېغمبرانو کيسې تاته رسېدلي دي).
د هود سورت لاندې آیتونو ته هم ځیر شئ!
«وَكُلًّا نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ
أَنْبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ وَجَآءَكَ فِي هَذِهِ الْحَقُّ
وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (١٢٠) وَقُلْ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ
اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ (١٢١) وَانْتَظِرُوا إِنَّا
مُنْتَظِرُونَ (١٢٢) وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ
يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَمَا رَبُّكَ
بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ(١٢٣)».[2]
(اى محمده!
دا د پېغمبرانو كيسې چې موږ يې تاته اوروو، هغه څه دي، چې د هغو په وسيله ستا زړه
ډاډه كوو. په هغو كې تاته د حقيقت علم په لاس درغى او ايمان راوړونكو ته نصيحت او
ويښتیا په برخه شوه او هغه خلك چې ايمان نه راوړي، ورته ووايه چې تاسې پخپل ځای
عمل کوئ او موږ به يې پخپله لار كوو او د چارو پاى ته تاسې هم سترګې پر لار اوسئ
او موږ هم. په اسمانونو او ځمكه كې چې څه پټ شوي دي، ټول د الله تعالی د واك په
موټي كې دي او ټوله معامله د همغه لوري ته ورګرځول كېږي، نو اى پېغمبره! ته د هغه
بندګي وكړه او پر همغه توكل ولره. څه چې تاسې كوئ، ستا رب له هغو نه
بې خبره نه دى).
No comments:
Post a Comment