لیکوال:محمدناصرحلیمي
۳.
حقیقي او رښتینې کيسې
قرآني کيسو له وهم، خیال
او کاذبو تصوراتو نه سرچينه نه ده اخیستې، د قرآن کریم هره جمله او کلمه د حقیقت، حقپالنې
او د ژوندانه یو رښتینی عملي انځور دی.
هغه روزنیز، ښوونیز، وګړیز
او ټولنیز حقایق چې د څېړنو او پلټنو له لارې لاس ته راځي ارواپوهان ورپسې شپې
رڼوي، قرآن کریم یې موږ ته بې له څېړنې راښيي ؛ خو شرط يې خواخوږي، زړه سوى، لورانده عاطفه، لوړه علمي پانګه،
روښانه عقل او د ټولیزې
ګټو د انکشاف او خوندي کېدا لپاره ټولنیز فعالیت او رېښتنې ژمنتيا ده.
په لاندې دوو آیتونو کې دقت وکړئ!
«قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا
يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ».[1]
(دوى وپوښته: ايا پوهېدونكي او نه
پوهېدونكي يو شانته كېداى شي؟ نصيحت خود پوهې خاوندان مني).
«وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا
يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ».[2]
(دغه مثالونه د خلكو
دپوهونې لپاره راوړو، خوپدې باندې هماغه كسان پوهېږي چې دعلم خاوندان دي).
No comments:
Post a Comment